অশ্ৰুসিক্ত এটি ফাগুনৰ,
হেঙুলীয়া আভা আবেলিবোৰৰ।
অসহায় ভাষা,
মোৰ হৃদয়ৰ।
Author: ডাঃ প্ৰভাকৰ দাস
হৃদয় অজস্ৰ ভাৱনাৰে আপ্লুত
জানো কিবা মনত খেলি মেলি
ভিন্ন চিন্তাৰ ঢৌ উঠিছে মনত
কিন্তু কবলৈ একো নাই।
অসম মোৰ বুকুৰ আপোন,
মোৰ জীৱনৰ শিৰোনামাত;
মাথোঁ তোমাৰেই সপোন।
লাচিত তুমিহে অসমৰ বীৰ
তোমাৰ স্বপ্নৰ অসম
হৈ থকা নাই অসম
কেৱল বিশৃংখলতাৰ ভিৰ