অসম মোৰ জন্ম স্বত্বৰে জননী
প্ৰাণৰো প্ৰাণ এয়া মোৰ আপোন ভূমি
লাচিতৰ সাহসেৰে আগুৱাই যাম
জন্মদাত্ৰি মাতৃৰ সু – সন্তান
All Posts
নৰকত প্ৰতি সপ্তাহৰ মঙ্গলবাৰৰ দিনটোত নৱাগত সকলক আদৰণি জনোৱা হয় ৷ এই দিনা স্বয়ং নৰকৰ ৰজা যম উপস্থিত থাকি ন’কৈ অহাসকলৰ লগত চা-চিনাকি
বনৰীয়া জীৱন এৰি
সভ্য মানৱীয়ৰ অনুভূতি,
সুখ পিপাসু মানৱৰ
জটিল প্ৰক্ৰিয়াৰে গতি।
নিয়ৰ সনা দুবৰি
জোপাত জিলিকিছিল মুকুতাৰ মালা
আন্ধাৰত পোহৰ বিলাই
সিক্ত কৰিছিল মন।
পুৰাণত উল্লেখ থকা মতে এবাৰ মহাৰাজ ইন্দ্ৰই মৃত্যুলোকৰ জনগনৰ ওপৰত বিতুষ্ট হৈ বৰুন দেৱতাক মৃত্যুলোকৰ ধৰাত ১২বছৰলৈ বৰষুণ নিদিবলৈ আদেশ দিলে ৷ মহাৰাজ ইন্দ্ৰৰ এই কোপত বৰষুণৰ অভাৱত মৃত্যুলোক অৰ্থাত পৃথিৱীৰ নদ নদীসমূহ শুকাই তলি উদং হৈ পৰিল ৷ খেতিপথাৰবোৰো খৰাংত চিৰালফাট দিলে ৷ কেউদিশে দাৰিদ্ৰ্যতাৰ আৰু খাদ্যৰ
মই বুজি নাপাও যে,
জীৱনটো আচলতে কি
জীৱনটোত যদি বহু দুখ
পাব লগা হয়েই
নোৱাৰিছে অসমক আগুৱাব
ব্যৰ্থ সকলো পৰিকল্পনা।
থলুৱা কেঁচা বস্তুৰ অভাৱ
অপৰ্যাপ্ত বিজুলী উৎপাদন,
মৌন পৃথিৱী
মৌন আকাশ
স্তব্ধ সময়।
জীৱন স্থৱিৰ
ৰুস্ত প্ৰকৃতি
বাল্য কালৰে পৰা
সাহিত্য চৰ্চাত অনুৰক্ত,
নৱীন সমসাময়িক লিখনিৰে
উজ্জ্বলিত জ্যোতিষ্মান ব্যক্তিত্ব।