বেছিকৈ নকওঁ তোক,
নহ’লে নমৰিব পেটৰ ভোক।
মনৰ প্ৰত্যাশা সুখৰ হ’বি তই
পুৰণিৰ সুৱৰণিত লাগে বৰ ভয়।

বেছিকৈ নকওঁ তোক,
নহ’লে নমৰিব পেটৰ ভোক।
মনৰ প্ৰত্যাশা সুখৰ হ’বি তই
পুৰণিৰ সুৱৰণিত লাগে বৰ ভয়।
দেউতা,
তোমাৰ সতে মোৰ
উদন্ত বেলিৰ উঠন্ত পদূলিৰ
কিৰণময়ী যাত্ৰা আছিল,
তোমাৰ অনুভৱেই মোৰ জীৱনৰ
নিত্য নতুন দীপ্ত জ্যোতি।
দুৰ্বিষহ বছৰ এটি
পাৰ কৰাৰ পিচত
স্বস্তিৰ নিশ্বাস এৰিছে
বিশ্বৰ লগতে
অসমৰ জনগণে|
নিষ্ঠুৰ বাস্তৱক
আওকাণ কৰি
তোমাৰ পৰা তাই
আঁতৰি আহিলে
তোমাৰ অস্তিত্বৰ অবিহনে
বাস্তৱ ফুলনিত পৰিপূৰ্ণতাৰে
নুফুলে কুসুমিত ফুল।
তুমি বহু কথা নুবুজাকৈ
চৌদিশে চিতিয়াই নলবা
ব্যৰ্থ জোনাক।
আজি আই তোৰ বুকু উদং কৰি
ওলালো মই মাতৃ ভূমিৰ বাবে
আই, তই নাকান্দিবি,