তুমি কুশলে আছা বাবেই হয়তো
মইও কুশলে আছোঁ।
প্ৰিয়া তোমাৰ বতৰা মই
সুধিছিলোঁ মোৰ উশাহক।
Year: 2021
নিৰৱ নিস্তব্ধ
আৰু অন্ধকাৰ…
মনিব নোৱাৰা এটি
ক্ষীণ আশাৰ
ৰশ্মি ৰ মাজতেই
থিতাপি লৈছোঁ মই
অনন্ত গগনত,
অগ্নিৰ পক্ষী মই
এই মৰতত।
এক নিৰৱ কণ্ঠ
কম্পিত হয় মোৰ উশাহৰ লগন!
এপলক দৃষ্টিত
শুৱনি মোৰ হৃদয় কোঠালি!
এফালে অসহ্য ভোক
আনফালে ত্ৰাসৰ দুৰ্ব্বাৰ ধুমুহা
অকোৱা পকোৱা পকনীয়া
মুষলধাৰ বৰষুণ
নদীৰ তান্ডৱী তৰ্নাষ্ঠিময় ঘনঘোৰ গৰ্জন
বহাগৰ মৰম কঢ়িয়াই
বহাগ আহি ৰলেহি মোৰ পদুলি মুখত।
বসুন্ধৰাৰ অনুপমা সৃষ্টিৰে
ৰঙীল সাজেৰে সাজোনমতী হৈ ধৰালৈ নামিল
ধৰ্মাত্মা লামাজনৰ পাছে পাছে গৈ অভিনন্দন এজন বাধ্য ছাত্ৰৰ দৰে গৈ টেক্সিৰ আসনত বহি পৰিল ৷ ড্ৰাইভাৰজনে স্থানীয় ভূটীয়া ভাষাত লামাজনক খুব নিম্ন স্বৰত কিবা কথা পাতিলে ৷ সেই কথা বতৰাৰ মাজত ড্ৰাইভাৰজনৰ মুখত চিন্তাৰ ভাব ফুটি উঠিছিল ৷ অভিনন্দনে ড্ৰাইভাৰজনৰ মনৰ চিন্তাৰ কাৰণ জানিব কাৰণে খুব উৎসুক হ’ল ৷ তাৰ উৎসুকতা আতৰ কৰি
সেই সময় জোনাক আছিল,
প্ৰতি পলে
পোহৰ বাগৰিছিল,
জীৱন জিলিকি আছিল।
কাৰোবাক হৃদয়ৰ গভীৰতালৈ সোমোৱাই নল’বা৷
প্ৰাণখুলি মনৰ গোপন কথাবোৰ কেতিয়াও নাপাতিবা৷৷
দুচকুত চকু ৰাখি সেইজনৰ আগত বাকৰুদ্ধ হৈ নপৰিবা৷
আনৰ বাবে জীৱনৰ ৰংবোৰ কাহানিও আচুতীয়া কৰি নাৰাখিবা৷৷