মই তোমাৰ সৈতে
সহবাস কৰিছোঁ
তোমাৰ প্ৰতিটো
উশাহৰ সৈতে
মিলি গৈছো
বাৰে বাৰে।

মই তোমাৰ সৈতে
সহবাস কৰিছোঁ
তোমাৰ প্ৰতিটো
উশাহৰ সৈতে
মিলি গৈছো
বাৰে বাৰে।
নিশা আকাশত
অযুঁত তৰাৰ ধেমালি দেখি
মোৰ আকাশ চুবৰ মন।
নিজান ৰাতি
সপোন দেখিছো
কাৰেঙ ঘৰ সাঁজিছো
ধৰ্মশাস্ত্ৰ বাখ্যা
মাথোন পুখুৰীৰ পুঠি মাছৰ চেলচেলনি
ৰিক্ত য’ত যোগাত্মক প্ৰেম প্ৰজ্ঞাৰ
পৰমাৰ্থিকতা নিহিত পৰমাত্মিকতা পৰিব্যাপ্ত
অখন্ডমণ্ডলমণ্ডিত অনন্ত সূৰ্য্যৰ উতপ্ত দীপ্তি
এটি এটি কৈ সৰি পৰিল
মোক আকলুৱা মৰমৰ গোলাপৰ পাহি।
ভৱা নাছিলোঁ মোৰ আলসুৱা গোলাপৰ পাহি বোৰ,
অকালতে মৰহি যাব বুলি।
মই তোমাৰ শৰীৰত
কেৰেলুৱাৰ দৰে
বগাই গৈছিলোঁ।
তোমাৰ দেহৰ
প্ৰতিটো ভাঁজত
জুখিছিলো
উঠা নমাৰ গভীৰতা।
সপোন সনা
দুচকুত পঢ়িব খোজো
ছন্দোৱদ্ধ কবিতাৰ
পংক্তিৰ ৰসাল
আৱেগবোৰ।
কোনে কয় মোৰ সপোন নাই!!
তুমি নোহোৱাৰ দিন ধৰি
মোৰ সপোনবোৰেচোন ন-ৰঙেৰেহে পোখায়…