আইৰ চকুৰমণি মই
পিতাইৰো গৌৰৱৰ কাৰণ মই
আইয়ে কয়, ‘সোন’ বৰমানুহ হৈ
মোক সুখত ৰাখিবি;

আইৰ চকুৰমণি মই
পিতাইৰো গৌৰৱৰ কাৰণ মই
আইয়ে কয়, ‘সোন’ বৰমানুহ হৈ
মোক সুখত ৰাখিবি;
স্নকধৰ জোনাক
শীতৰ জোনাকৰ ৰাতি
জক্ মক্ কৈ ফুলিছে
মোৰ মনৰ বাগিছাত
নানা ৰঙৰ ফুল।
বেলি উদয় হলে
ৰ’দৰ উত্তাপ বাঢ়ে
শীতৰ এচেৰেঙা ৰদে
প্ৰকৃতিৰ বুকুলৈ অনাৱিল সুখ
কঢ়িয়াই আনে।
হতাশা হুমুনিয়াহ ছানি ধৰা
সপোনৰ মায়াজাল বিধ্বস্ত হোৱা
দুৰ্দশাৰ এবছৰ ২০২০।
প্ৰদূষণ মুক্ত আকাশত
কথাবোৰ মনত পৰিছে, ভাববোৰ উতলি আহিছে, দৃশ্যবোৰ ভাহি আহিছে চকুৰ আগত; বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ একমাত্ৰ জীৱিত গ্ৰহ এইখন পৃথিৱী য’ত মই দেখা পাইছিলোঁ বিভিন্ন ৰঙৰ লুকা-ভাকু, সেউজীয়া, নীলাৰ সমাহাৰ, পৰিবৰ্তন হয় ৰামধেনুৰ সাতোটা ৰং৷
তুৰ্য্য বাজে
সূৰ্য্য নাচে
গণ হুংকাৰত পৃথিৱী কঁপে
হেংদাংত জিলিকিছে মৰণ পণ
প্ৰতিবাদ বিপ্লৱেই আমাৰ জীৱন
ভীৰ নিশাৰ নিস্তব্ধতাক নিউ নিউ কৈ চিঞৰা ফেঁচাৰ শব্দবোৰে অধিক ভয়াৱহ কৰি পেলাইছে। নীলাভ অহালৈ অতি অপেক্ষাৰে ৰৈ থকা নীলাঞ্জনাই ওপৰমুৱাকৈ বিচনাখনত পৰি , বাৰে বাৰে ভগৱানৰ নাম লৈছে। শুই থকাৰে পৰা অকণমানো লৰচৰ নকৰাকৈ চকু দুটাৰে ইফালে সিফালে চাইছে। হঠাৎ বাহিৰৰ পৰা অহা মেকুৰীৰ মাতত নীলাঞ্জনাই উচপ্ খাই উঠিল।
বনজুইকোৰা বুকুত আজিও জ্বলি আছে
ভাহি আহে নিৰিহ বন্যপ্রাণীৰ আৰ্ত্তনাদ
মাৰ যোৱা নাই বাগজানৰ উত্তাপ
আপোনজনক হেৰুৱাই ক্ষত-বিক্ষত হৃদয়