বিয়াৰ আগত
প্ৰেমবোৰ হয় সাগৰৰ দৰে অতল,
ভালপোৱাবোৰ হয় গোলাপৰ
পাহিৰ দৰে মোলায়েম,
Month: January 2021
তুমি সূৰ্য্য
তুমি সুন্দৰৰ পূজাৰী
তুমি জ্ঞান জ্যোতিষ্ক
তুমি ৰূপ কোঁৱৰ
তুমি মহা কলাকাৰ
অ’ পাহাৰ!
তোৰ ৰূপ দেখি
দুঃখ লাগি যায়;
তোৰ আগৰ বিনন্দীয়া ৰূপ
সমূলি নাই |
কোনো দিন ধুমুহাক সোধা নাই,
লগত আবেগ কিয় আনে সদায়?
বিজুলীক এদিনো সোধা নাই,
পোহৰ লগত লৈ,
কোন বাটেদি গুছি যোৱা তুমি!
অভিসাৰিকা মই,
জীৱন বন্দী ৰঙীন স্বপ্ন নগৰীত,
এপিয়লা সুৰাৰ ৰাগিত,
পাহৰিলোঁ এৰি অহা কোমল জীৱন।
জ্যোতিৰ জ্যোতিৰূপা জ্যোতিময় জ্ঞানকৃত
জ্ঞানদীপ্ত সুৰম্য সুৱাসী সুষমামণ্ডিত
সৰ্বাঙ্গসুন্দৰ শৈল্পিক সুন্দৰ কৃৰ্তী
ৰমনীয় মহত্ত্বম কাব্যকলা সমন্বিত
নান্দনিক সুকুমাৰ কৃষ্টিৰ মুষল বৃষ্টিৰে
মহান মৰ্যদাপূৰ্ণ গাম্ভীৰ্যময় অব্যৰ্থ অনিৰুদ্ধ
অনৱচ্ছিন্ন অক্ষয় মৃত্যুঞ্জয়ী শক্তি
বন্ধুত্বৰ আত্মাই আত্মিক সহযোগীতা
ৰমনীয়তাৰে নিৰবধি প্ৰৱাহমান য’ত
সুন্দৰ শৈল্পিক তৰঙ্গযুক্ত মায়াময় বাস্তৱতা
অস্তসূৰ্য্যৰ বক্ষত চিৰন্তন দেদীপ্তমান
সত্য নিষ্ঠ আস্থা প্ৰসাৰী
একাজলি প্ৰেমৰ খোজত খোজকঢ়ি
সদ্যস্নাতা মইজনী
জপিয়াই জপিয়াই দুৰ্বাৰ ক্লান্তিহীন
বতাহৰ কোৱত দাঙ খাই খাই
উৰিছো এঠাইৰ পৰা আন ঠাইলৈ।