তুমি মোৰ বা,
তুমি মোৰ ভণ্টী,
তুমি দাদা,
তুমি ভাইটি,
তুমি দেৱৰ,
তুমি মোৰ অন্তৰ জয় কৰা
Month: December 2020
ফেচবুকত চিনাকি৷ দিনটোত এবাৰ হলেও বেলকনিৰ বাৰান্দাত নবহিলে ভাল নালাগে৷ বেলকনিৰ বাৰান্দাত বহি মবাইলটো অন কৰি ব্যস্ত হওঁ অনলাইনত৷ ৰাস্তাৰ সিটো পাৰে তাইৰ ঘৰ৷ তাইয়ো খিৰিকীৰ কাষত বহি মবাইলত ব্যস্ত হৈ থকা দেখোঁ৷ সুন্দৰ মৰম লগা মুখখনি৷ দীঘল চুলিখিনিৰে তাইক আৰু বেছিকৈ মৰমিয়াল দেখায়৷
পাহী বৰ ৰাংঢালী ছোৱালী। সকলো সময়তে মুখত হাঁহি, মাক-দেউতাকৰ আলাসৰ লাৰু। দেউতাক এখন চাহ বাগিচাৰ মেনেজাৰ সেয়ে তাইৰ শৈশৱ আৰু যৌৱন কাল বাগানতে পাৰ হ’ল। চাহ বাগিছা খনত যেন তাইৰ প্ৰাণটো সোমাই আছে। গধুলি ৰিনিকি ৰিনিকি বাজি অহা মাদলৰ সুৰ, ঝুমুৰ গীতৰ লগেলগে ভাহি আহা সুমধুৰ বাঁহীৰ সুৰ, আ্হ তাইৰ মন প্ৰাণ চঞ্চলা কৰি তোলে। তাই আপোনপাহৰা হৈ যায়। সচাঁয়ে কথাটো নোহোৱা নহয় চাহ বাগিছাৰ সেউজীয়াই সকলোৰে মন আকৰ্ষণ কৰে কিছু মূহুৰ্তৰ বাবে হ’লেও মানুহে নিজৰ অতীতৰ সুমধুৰ স্মৃতিলৈ ঘূৰি যায়।
তোমাৰ ৰক্তিম কলিজাখন
এপাহি তেজাল ৰক্ত জৱা।
হৃদয়খন তেনেই ঠুনুকা,
তোমাক ফুচুলাবলৈ আনি দিম
তেজৰঙা গোলাপ।
তোমাৰ হাঁহিত ফুলিব এপাহি তগৰ,
চকুৰ পতাত নাচিব চাৱনি,
দুগালত জিলিকিব পলাশৰ
ৰঙা বগা সেন্দুৰীয়া হাঁহি।
খত হাঁহি লৈ
নিতৌ নতুন সৃষ্টিৰ বাবে
দৌৰি ফুৰা ল’ৰা বোৰক বৰ মৰম লাগে।
হাঁহি বোৰত লীন হৈ থাকে
অজশ্ৰ ভালপোৱাৰ ৰঙীন ছবি,
স্পষ্ট কথা তোমাৰ,
মই আপোনাক ভাল নেপাওঁ,
সেই বাবে আপুনি মোকলৈ কোনোদিন নেদেখিব মিছাকৈ ৰঙীন সপোন ।
সেইদিনাৰ পৰাই,
মনে সজা ভঙা পজাঁৰ তলত
তোমাৰ সান্নিধ্যৰ সুধাই সিচি গ’ল
মোৰ হৃদয়ৰ বাকৰিত
কোনেও নুশুঙা ফুলৰ সুবাস
উদৰে উচুপি থকা চহাৰ
হৃদয় পবিত্ৰ হয় ;
মনে একতাৰ ভাৱনাক জগাই
সমাজ বান্ধি ৰয় ।